6. Kat- Cankaya

Sabaha karsi 6. katta les gibi kokan pacavrayi bagladiklarinda kadina karanligin umarsiz boslugunu ve savunmasizligini yasatacaklarini sandilar kendilerince.Karanliksa eli goz yerine kullanmayi ogretti kadina. Kadin kirpi gibi buzuldu, buzuldu tortop oldu siranin ustunde. Kirpiyken kirpilerin sesini duymak zor olmadi o karanlik icinde. Kirpilerle bir arada oldugunu ve elinde bir Seiko marka bir saat tuttugunu fark ettiginde o mekanin isiginin kendisine olum getirecegini iyi biliyordu kadin ve SIKTIKca  SIKIyordu bandini. Bant onundu gordurmuyordu ,gorulmeyi  engelliyordu. Dostlugunu kazanmaliydi onun, en azindan o mekandan acinin kaynagindan, bedenlerin parcalandigi o yerden sapasaglam cikabilmesi icin. Bant savunmaydi, bant gorulmemeyi sagliyordu cift tarafli.

Nuriye Kilinc

1998-Malatya

Yitirdigim

Oglen eve geldigimde yagda pismis yumurta yemek istiyordum sadece. Koy evinin o gune kadar gorulmemis kalabalik bahcesinde yesil sandikli ninemin son izide yok olmustu. Yesil sandigiyla beraber oglunu da goturmustu. Kapilari ince uzun salona acilan yapim tarihi 1968 olarak betona yazilan ev gercegin disina cikmaya baslamisti beni aglama agaci yapmaya basladiklarinda. Ben aglamismiydim? Gidip koy meydanindaki tabutun kapagini actigimda onu gormustum. Amcamlarin kardesi , ablalarimin babasi benimse yitirdigimdi. Gercek degilim ben. Gercekligimi tabutun kapagini kapattiklarinda yitirdim. Uzulmedim , sormadim, ogrenmedim onun onceki varligi ile ilgili hicbir seyi. Bilmedim, bilemedim, bilemezdim, bilebilmemide saglayamazlardi.

Nuriye Kilinc

95- Malatya

Cemre

Cemre yesil sandigi ile tum gecmisinide birakmisti sandiginin icinde. Cemrenin yesil sandigindan alinan tig isi dantelle suslenmis beyaz perde yanginin kokusunu tasiyordu o gunden bu gune.

Nuriye Kilinc

97-Malatya

Ayna

Koksuzum, yabanciyim, saydamim. Topluyorum goruntuleri icimde. Isteyene istedigi goruntuyu veriyorum  kolayca. Tipki ayna gibi icine almayan ama yuzeyinde var eden bir nesneyim ben.

Nuriye Kilinc

1997- Malatya

Evim

En buyuk zaman icinde kendi zamanini yasayan evim. Cocuk gulusunden olum korkusuna, yasam kavgasindan bayram telasina bir bir biriktiriyor olup biteni kendi icinde.

Nuriye Kilinc

98- Malatya

Tortu

Masalar, sandalyeler, pencereler, firinlar, buzdolaplari, anneler, babalar, sevgililer, cocuklar, sohpetler, ic SIKIntilar, huzunler, ufak tartismalar, buyuk kavgalar, bayram telaslari, sogutulmus butun sebzeler, bircok butunun parcalarindan olusturulmus baska butunler, kucuk mutluluklar, yasam sevincleri, igne basi yikimlar, yok oluslar. Yasamin durdurulamaz zamaninda cogu kez hic farkina varamadigimiz varmaya  zaman bulamadigimiz seyler. Hepsi olup bitiyor, gelip geciyor kendi sessizliginde gerilerinde farkedilmeyen tortularini birakarak.

Nuriye Kilinc

1998- Malatya

Masa

Kolalanmis beyaz ortulu, kanevice ortulu, fabrika yapimi ortulu, ortusuz, mermerden, demirden, ahsaptan yapilan dort ayakli, uc ayakli, ustunde yemek yenilen anneye, babaya , sevgiliye mektup yazilan, okul odevlerinin yukunu tasiyan, yanina usulca ilistigimiz, etrafina siralanmis sandalyelere pat diye oturdugumuz, buyuk, kucuk, kare , dikdortgen, yuvarlak masalar.

Nuriye Kilinc

98-Malatya

Pencere

Pencere, evin disla, disin ev iciyle merhabalastigi dolaysiz tek olanakti. Kapaliydi ve beyaz bir ortu inmisti ama istendiginde disi iceriden alikoymaya gucu yetmiyordu. Icerdekinin gorupte algilayamadigi disardaki devinimi izleyebilmesi icin kac kez yaslanilmisti pervazina. Gokyuzunden baska hicbir yerin gorulmedigi mekanda kac kez camina baslar konup o kivrimli bulutlar izlenildi ruyalar renkli olsun diye.

Nuriye Kilinc

1998- Malatya